Slijmvliezen
De mondholte, binnenzijde van de oogleden, voorhuid en vagina worden bekleed door slijmvliezen.
Onder de microscoop lijken de slijmvliezen op huid. Een slijmvlies is echter dunner, bevat geen haren en geen klieren. Als het slijmvlies geen pigment bevat, is op deze plekken goed te zien hoe de doorbloeding van dat slijmvlies is.
Steekt u uw tong maar even uit voor een inspectie van het slijmvlies.
Normaal slijmvlies
Een dierenarts beoordeelt bij onderzoek het slijmvlies van uw hond of kat:
- Kleur
- Vultijd van de bloedvaten
- Vochtigheid
- Bloedingen
- Beschadigingen
Kleur slijmvlies
De normale kleur van het slijmvlies is roze.
- Roodheid kan wijzen op stress, een ontsteking, dik bloed, stuwing.
- Fel-rode slijmvliezen worden gezien bij een koolmonoxide vergiftiging.
- Bleke slijmvliezen kunnen wijzen op bloedarmoede of lage bloeddruk / shock. Bij katten is het slijmvlies bleker dan bij de hond.
- Blauwe slijmvliezen wijzen op zuurstofarm bloed
- Gele slijmvliezen (geelzucht) op leverproblemen
- Grauw slijmvlies is een combinatie van deze kleuren, en wordt soms gezien bij ernstig ziekte dieren.
Vultijd van de bloedvaten
Als u door zachte druk op het slijmvlies een wit plekje maakt, moet dit binnen 1 seconde weer roze worden. Als dit langer duurt, heeft de hond mogelijk een lage bloeddruk.
De dierenarts gebruikt vaak de Engelse term capillary refill time (een capillair is een heel klein bloedvat).
Vochtigheid
Een slijmvlies mag niet plakkerig zijn. Plakkerigheid wijst mogelijk op uitdroging.
Bloedingen
Kleine bloedingen zijn meestal het makkelijkst te zien in het slijmvlies. Wondjes, ontsteking of stollingsstoornissen kunnen de oorzaak zijn van bloedingen.
Wondjes
Normaal slijmvlies bevat geen wondjes.