Sebaceous adenitis bij de hond
Sebaceous adenitis, ook wel bekend als sebadenitis of talgklieradenitis, is een huidziekte waarbij de talgklieren ontstoken raken en uiteindelijk vernietigd worden. Het is een immunologische reactie met onbekende oorzaak. Door de verminderde talgproductie ontstaat er schilfering en haarverlies. Sebaceous adenitis is een levenslange ziekte maar kan met de juiste medicatie vaak wel goed onder controle worden gehouden.
Hoe komt het?
De talgklierontsteking is steriel, d.w.z. het is geen infectie. De oorzaak van de ontsteking is niet duidelijk. Er is sprake van een immunologische reactie van het lichaam tegen de eigen talgklieren, maar het is niet duidelijk waarom dit gebeurt. Waarschijnlijk speelt een genetische aanleg een rol speelt bij het ontwikkelen van deze ziekte want bepaalde rassen worden vaker getroffen.
Welke honden hebben er last van?
De ziekte ontstaat meestal tussen de 1 en 5 jaar. Sebaceous adenitis kan bij ieder ras voorkomen en ook bij alle kruisingen. Sommige rassen zijn gevoeliger: de koningspoedel, viszla, akita inu, samoyeed, havanezer, Engelse springer spaniel en de teckel.
Wat zijn de klachten?
De symptomen kunnen variëren. De klachten worden vaak onderverdeeld in het langharige type en het kortharige type:
- Langharig type (akita, samoyeed, havanezer, Springer spaniel):
- Haarverlies begint op hoofd, oorschelpen, neus en breidt uit naar de rug en flanken, meestal symmetrisch
- Schilfering, dorre vacht met snel afbrekend haar
- Kortharig type (viszla, teckel):
- Kleine plekken met haarverlies en schilfering verspreid over het lichaam
In beide gevallen kan er in een later stadium ook een bacteriële infectie bij komen waardoor er een rode huid, pukkeltjes en korsten kunnen ontstaan.
Schilfering aan de oorschelpen
Uitgebreid symmetrisch haarverlies op de rug en de flanken
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De symptomen, zeker in combinatie met een voorkeursras kunnen vaak al wijzen in de richting van sebaceous adenitis. Maar omdat dezelfde symptomen ook bij andere huidziektes kunnen voorkomen, moet de diagnose altijd gesteld worden door middel van microscopisch onderzoek van huidbiopten. De immunologische aanval op de talgklieren en uiteindelijk de afwezigheid van de klieren zijn hierbij duidelijk zichtbaar.
Wat is de prognose?
Sebaceous adenitis is een chronische ziekte die altijd aanwezig blijft. Gelukkig kan de ziekte vaak met medicijnen en huidverzorging onder controle worden gehouden. De reactie op de behandeling wisselt per hond, en dus moet iedere hond een op maat gemaakte behandeling krijgen. Dit vergt ook het nodige van de eigenaar: Therapietrouw en geduld van de baas bepalen mede het succes van de behandeling.
Wat is de behandeling?
Bij de meest honden kan cyclosporine de ontsteking van de talgklieren afremmen waardoor de klieren uiteindelijk weer kunnen herstellen.
De behandeling kan worden ondersteund met een goede verzorging van de huid en de vacht. Dit kan met een milde shampoo om de schilfering te verwijderen en een spray om de vochtbalans van de huid te verbeteren.
Als er ook een bacteriële infectie bij is gekomen, moet deze vaak apart behandeld worden met antibiotica.
Meestal duurt het enkele maanden voordat de resultaten zichtbaar worden: de schilfering verdwijnt en de haren groeien weer terug.
