Tritrichomonas bij de kat

Tritrichomonas foetus is een eencellige parasiet van de kat. De parasiet kan langdurige en hardnekkige dikke darm diarree geven. De kat is over het algemeen niet ziek, groeit normaal en valt niet af.

De meeste katten met Tritrichomonas zijn jonger dan 1 jaar en delen het huis met andere katten (uitzonderingen hierop zijn mogelijk).

Bij raskatten (Siamesen en Bengalen) lijkt de infectie vaker voor te komen, waarschijnlijk omdat deze katten in grotere groepen worden gehouden.

Besmetting met Tritrichomonas

De parasiet wordt waarschijnlijk van kat tot kat overgebracht. De parasiet kan mogelijk ook worden overgebracht via (ontlasting van) slakken.

In de ontlasting kan de parasiet maximaal enkele dagen overleven.
In urine, water of voedsel maximaal enkele uren.
In een droge omgeving sterft de parasiet snel.

Katten die volledig genezen lijken, geen diarree hebben, kunnen de parasiet gedurende enkele maanden blijven uitscheiden.

Tritrichomonas lijkt wel een beetje op Giardia, maar is in de omgeving veel minder hardnekkig.

Symptomen Tritrichomonas

Vaker poepen
Zachte tot dunne ontlasting
Soms vers bloed en slijm op de ontlasting
Stinkende ontlasting
Soms pijnlijk poepen (klagen bij het ontlasten)
Verlies van ontlasting buiten de kattenbak / hoge nood
De meeste katten zijn verder gezond, groeien normaal en vallen niet af

Diagnose Tritrichomonas

Tritrichomas kan worden aangetoond in de ontlasting.
Een positieve test is bewijzend.
Bij een negatieve test kan de kat nog steeds de parasiet bij zich dragen.

De kans op het aantonen van de parasiet is groter als:

Er meerdere ontlastingsmonsters worden onderzocht
De ontlasting dun is
Er geen medicijnen worden gegeven

Er zijn verschillende methoden: de PCR is het vaakst positief. PCR is een test waarbij het DNA van de parasiet aangetoond wordt.

Direct onder de microscoop (alleen levende parasieten, dus in zeer verse ontlasting; kan met deze methode verward worden met Giardia)
Kweek in speciale zakjes (alleen levende parasieten, dus zeer verse ontlasting)
PCR (ook dode parasieten)

Tritrichomonas geeft hardnekkige diarree bij de jonge kat

Behandeling Tritrichomonas

Afwachten: Omdat de meeste katten vanzelf genezen en niet echt ziek zijn van de diarree, is het de vraag of alle katten met Tritrichomonas behandeld moeten worden met medicijnen.

?Dieet: Soms is een goed verteerbaar dieet met extra vezels voldoende om de klinische klachten draaglijk te maken.

Ronidazol: Het enige medicijn dat het aantal parasieten reduceert is Ronidazol. Het medicijn is niet geregistreerd voor gebruik bij de kat. Het poeder is erg bitter. Bij het MCD gebruiken we daarom capsules of tabletten die de smaak verhullen. Bij de apotheek van de faculteit diergeneeskunde kunnen dierenartsen een drankje bestellen.

De aanbevolen dosering is 1x daags 30mg/kg, gedurende 2 weken.
Bij jonge kittens en katten met leverproblemen worden lagere doseringen aanbevolen (1x daags 10mg/kg, gedurende 2 weken).

Mogelijke bijwerkingen van Ronidazol zijn:

Sloomheid
Braken
Neurologische klachten.

Het gebruik van Ronidazol bij drachtige poezen raden wij af. Het medicijn kan leiden tot schade aan de vrucht.

Ook voor de mens heeft Ronidazol mogelijke schadelijke werking. We adviseren om handschoenen te dragen bij het toedienen van de medicijnen en de handen na het verwijderen van de handschoenen te wassen.

Prognose Tritrichomonas

Over het algemeen wordt de prognose van Tritrichomonas als goed beschouwd. De meeste katten herstellen volledig en overwinnen de parasiet.

De parasiet is helaas ook erg hardnekkig:

In een onderzoek hield de diarree (indien niet behandeld met ronidazol) bij de katten gemiddeld 9 maanden aan.
Sommige katten waren pas na 2 jaar klachtenvrij.
In zeldzame gevallen was de diarree blijvend.

Tritrichomonas + andere infectie

In 2015 is onderzoek gepubliceerd waarbij in meer dan 1000 ontlastingsmonsters van katten met diarree werd gezocht naar ziekteverwekkers:

Raskatten hadden vaker Corona, Giardia en/of Tritrichomonas dan niet-raskatten.
Bij oudere katten werden minder vaak infectieuze oorzaken voor de diarree gevonden.
Bij 62% van de katten was sprake van meer dan 1 ziekteverwekker. Bij 13% van de monsters werden meer dan 3 ziekteverwekkers aangetoond.

Omdat bij elke ziekteverwekker een andere behandelstrategie moet worden gevolgd, is het raadzaam om bij blijvende of steeds terugkerende diarree op alle mogelijke oorzaken te testen.

Hygiënemaatregelen bij Tritrichomonas infecties

Ronidazol doodt niet alle parasieten. Aangenomen wordt dat het medicijn het aantal parasieten vermindert, waarna de kat de rest van de parasieten doodt. Bij grote groepen katten is er een gerede kans, dat de infectie, ook na behandeling van alle katten, de kop weer opsteekt. Mogelijk is het beter om de ernstigst aangetaste katten te isoleren en geen nestjes of nieuwe katten in huis te nemen, totdat de klachten enkele maanden achter elkaar onder controle zijn.

Standaard hygiëne maatregelen zijn voldoende om de ergste ziekteverwekkers van Tritrichomonas te isoleren van andere katten in een huishouden:

Zet de besmette katten in een aparte ruimte of apart hok
Draag beschermende kleding (stofjas, klompen) bij het hanteren van de besmette kat. Laat deze kleding bij de besmette kat achter
Was uw handen zorgvuldig bij het verlaten van de ruimte