Schildklierproblemen bij de kat

De meeste katten met schildklierproblemen hebben hyperthyreoïdie: een te snel werkende of overactieve schildklier. De schildklier produceert te veel hormonen. Hypothyreoidie, of een te trage schildklier, is een zeldzaamheid bij de kat.

De twee schildklieren liggen in de hals, naast de luchtpijp

Hyperthyreoïdie: snel werkende schildklier

Een kat met schildklierproblemen is gemiddeld 12 jaar oud. De aandoening komt net zo vaak voor bij de poes als bij de kater. Bij dit schildklierprobleem is de schildklier vergroot.

In minder dan 2% van de gevallen is er sprake van schildklierkanker.

Symptomen hyperthyreoïdie bij de kat

90% van de katten met een te snel werkende schildklier is onrustig, snel geïrriteerd, eet meer, maar valt desondanks af. Deze katten drinken en plassen meer en produceren meer ontlasting. Bij stress kunnen deze katten hijgen.
10% van de katten met een overactieve schildklier heeft diarree en braakt. De dieren hebben zo weinig spieren dat ze snel gaan liggen. Ze kunnen benauwd zijn en hartritmestoornissen hebben.

Diagnose hyperthyreoïdie bij de kat

De vergrote schildklier is vaak te voelen. In 70% van de gevallen zijn beide schildklieren vergroot. In 30% van de gevallen is de aandoening eenzijdig. Wij bevestigen de diagnose met bloedonderzoek: het gehalte aan schildklierhormoon (thyroxine of T4) blijkt dan verhoogd te zijn.

Hoge bloeddruk bij katten met hyperthyreoïdie

Ongeveer 20% van de katten met hyperthyreoïdie heeft een veel te hoge bloeddruk. Een hoge bloeddruk kan leiden tot blindheid, hersenbloedingen, nierschade en hartfalen. Om die reden meten we de bloeddruk bij alle katten met een overactieve schildklier.

De bloeddruk kan tijdens de behandeling van de overactieve schildklier verder toenemen. We gaan dan ook de bloeddrukmeting tijdens of na de behandeling herhalen en de dosering van de bloeddrukverlagende medicijnen, indien nodig, aanpassen.

Behandeling hyperthyreoïdie bij de kat:

Optie 1: Radioactief jodium

Wordt over het algemeen gezien als de beste behandeling bij hyperthyreoïdie.
Vaak wordt voorafgaand aan deze behandeling gekozen voor een behandeling met Felimazole® of Thiafeline®.
Op deze manier houden we in de gaten wat het effect is van de radioactief jodium behandeling op de nierfunctie.
De kat krijgt een injectie met radioactief jodium. Deze stof doodt alle zieke schildklier cellen, maar laat de normale cellen in leven. De kat moet hierna een paar dagen (meestal 5) in de kliniek blijven tot hij niet meer radioactief is. Als er zwangere vrouwen of kleine kinderen in huis zijn, wordt een kat meestal 14 dagen opgenomen.
In de meeste gevallen is één injectie voldoende. Soms moet de injectie worden herhaald.
De meeste katten hoeven na de behandeling geen medicijnen meer. In sommige gevallen hebben katten schildklierhormonen nodig.
Na thuiskomst moeten de gebruikte kattenbakkorrels 3 maanden worden opgeslagen voordat ze met het vuilnis meegegeven mogen worden.

De tweede optie: Felimazole® of Thiafeline® tabletten en carbimazole oorzalf

Felimazole®, Thiafeline® en carbimazole remmen de aanmaak van schildklier hormonen.
De oorzalf is ontwikkeld voor katten waarbij het geven van een tablet niet mogelijk is.
De oorzalf geeft een ontsteking van de huid in de oren.
De geadviseerde begindosis van de tabletten is 2x daags 2,5mg. Deze dosering moeten we bijstellen, als het effect onvoldoende blijkt.
Het geneesmiddel moet levenslang worden toegediend.
De mogelijke bijwerkingen van deze medicijnen zijn o.a.: jeuk, braken, een slechte eetlust en een beschadiging van de bloedcellen / het beenmerg
De werkzame stof van Felimazole® (thiamazole) zit ook in Thiafeline®

Optie 3: Jodiumvrije voeding (Hill’s YD®)

In dit voer zit minder jodium
Zonder jodium kan de kat geen schildklierhormoon aanmaken.
Als de kat alleen maar Hill’s YD® eet, kan de schildklierfunctie normaliseren.
De schildkliervergroting blijft, maar de kat heeft geen symptomen meer van een te hard werkende schildklier.
De kat moet het dieet wel lekker vinden en mag er helemaal niets anders naast eten.

De vierde optie: Operatie schildklier kat

De vergrote schildklier kan operatief worden verwijderd.
In 30% van de gevallen is een eenzijdige operatie voldoende. In 70% van de gevallen moeten beide schildklieren verwijderd worden. In enkele gevallen is er sprake van extra schildklierweefsel in de borstkas. Een schildklierscan kan dit in beeld brengen.
Het is belangrijk dat de bijschildklieren bij deze operatie intact blijven. Bij een beschadiging kan de kat last krijgen van een levensbedreigend laag Calciumgehalte.
Hergroei van schildklierweefsel is mogelijk.

We hebben dit artikel kort en krachtig gehouden om u snel de weg te wijzen in deze moeilijke materie. We willen tenslotte nog het volgende aan u kwijt:

Een te hard werkende schildklier bij de oudere kat kunnen we bijna altijd goed behandelen.

Wij adviseren u bij het Medisch Centrum voor Dieren graag welke behandeling voor de schildklierproblemen van uw kat en in uw thuissituatie het beste is.