Eosinofiel granuloomcomplex

Het eosinofiel granuloomcomplex is een groep huidveranderingen die vaak voorkomt bij de kat. De huidveranderingen worden gevormd door een specifiek soort ontstekingscellen, de eosinofiele granulocyten. De oorzaak kan variëren, maar het gaat meestal om een allergie. Als de oorzaak achterhaald kan worden, kan de behandeling hierop aangepast worden. Het succes van de behandeling hangt af van hoe goed de oorzakelijke ziekte gecontroleerd kan worden.

Eosinofiele granulocyten

Eosinofiele granulocyten zijn cellen die betrokken zijn bij verschillende ontstekingsreacties. Deze van oorsprong witte bloedcellen vertrekken naar de huid bij een allergische reactie of een parasitaire infectie. Bij de kat kunnen deze cellen samenscholen en daardoor typische veranderingen veroorzaken op de huid en op de lippen maar ook op het verhemelte en op of onder de tong.

Verschillende vormen

Het eosinofiel granuloomcomplex bestaat uit drie uitingsvormen: het eosinofiele granuloom, het indolent ulcus en de eosinofiele plaque. De drie verschillende uitingsvormen hebben ieder typische kenmerken. De huidveranderingen kunnen zich beperken zich tot één plaats, maar ze zijn soms ook op meer plaatsen tegelijkertijd aanwezig. In dit laatste geval kunnen de drie verschillende uitingsvormen bij dezelfde kat naast elkaar voorkomen.

Het eosinofiel granuloom

Een eosinofiel granuloom is een goed begrensde, min of meer ronde plek van licht verdikte huid met gele tot roze kleur. Meestal heeft de kat er geen jeuk of pijn aan en het kan overal op de huid en ook op de zoolkussens of in de mondholte voorkomen. Een langwerpige variant van het granuloom, heet lineair granuloom, deze wordt meestal in de knieholte gezien.

Eosinofiel granuloom

Lineair granuloom

Het indolent ulcus

Het indolente ulcus is een goed begrensde zwelling van de bovenlip met een geel tot roze oppervlak. Het kan eenzijdig voorkomen, maar ook aan twee kanten (symmetrisch). Deze plekken komen in 80% van de gevallen op de bovenlip voor, maar kunnen ook in de bek voorkomen, vooral op het verhemelte. Hoewel de plekken op de lip en in de bek behoorlijk uitgebreid kunnen zijn, heeft de kat er ogenschijnlijk geen last van. De plekken in de bek kunnen, als ze niet behandeld worden, na verloop van tijd kwaadaardig ontaarden.

Indolent ulcus

De eosinofiele plaque

De eosinofiele plaque is een uitgebreide, vochtige versie van het eosinofiel granuloom. Deze plekken worden vaak op de buik of in de liezen gezien. In tegenstelling tot de andere verschijningsvormen gaan deze plaques wel samen met veel jeuk.

Eosinofiele plaque

Wat is de oorzaak van Eosinofiel granuloomcomplex?

Huidveranderingen van het eosinofiele granuloomcomplex worden meestal uitgelokt door een overgevoeligheidsreactie of allergie. In de literatuur zijn er ook katten beschreven met een verhoogde gevoeligheid voor deze aandoening binnen bepaalde families. Dit is onder andere het geval bij de Noorse boskat.

Hoe wordt de diagnose Eosinofiel granuloomcomplex gesteld?

Aan de hand van het typische uiterlijk van de plekken is soms al een diagnose te stellen. Bij twijfel moet er aanvullend onderzoek uitgevoerd worden. De dierenarts kan een afdrukpreparaat maken voor cel-onderzoek en huidbiopten nemen voor weefselonderzoek.

Waaruit bestaat de behandeling van Eosinofiel granuloomcomplex?

De behandeling van de al aanwezige plekken bestaat uit het onderdrukken van de allergische reactie. Hiervoor bestaan behandelingsmogelijkheden zoals cyclosporine of corticosteroïden. Dit zijn in principe symptomatische behandelingen. Dit zorgt namelijk voor een remming van de allergische reactie, maar de allergie verdwijnt niet uit de kat.

Om te voorkomen dat er nieuwe huidveranderingen ontstaan is het belangrijk om gelijktijdig te zoeken naar de onderliggende oorzaak van de allergische reactie. Denk hierbij aan vlooienallergie, insectenbeetovergevoeligheid, voedselovergevoeligheid of een allergie voor omgevingsallergenen. Het probleem kan opgelost worden door de prikkel die de allergie uitlokt weg te halen uit de omgeving van de kat.

Het lukt helaas niet altijd om de onderliggende oorzaak te achterhalen. Dat betekent dat de aandoening dan weer kan terugkomen. Voor deze katten bestaat de behandeling uit het zoeken naar een zo laag mogelijke onderhoudsdosering van de symptomatische medicatie.