Blaasontsteking (hond)
Blaasontsteking bij de hond komt vooral voor bij gesteriliseerde teven. Als de blaasontsteking na een week antibioticagebruik niet verdwenen is, of binnen 6 maanden terugkeert, is aanvullend onderzoek aan te raden. Bij teven die niet gesteriliseerd zijn en bij reuen met een blaasontsteking raden wij altijd verder onderzoek aan.
Oorzaak blaasontsteking hond
Een blaasontsteking bij de hond wordt vrijwel altijd veroorzaakt door een of meerdere soorten bacteriën. Deze bacteriën zijn normale bewoners van de vagina of voorhuid. Bij een blaasontsteking zijn deze bacteriën via de plasbuis naar de blaas gekropen. Teven hebben een kortere en wijdere plasbuis dan reuen. Daarom hebben teven vaker blaasproblemen dan reuen.
Geslachtshormonen beschermen volwassen dieren tegen een blaasontsteking.
- Oestrogenen en progestagenen (vrouwelijke hormonen) geven een verbetering van de glycosaminoglycaan laag in de blaas en een betere functie van de sluitspier. De glycosaminoglycaan laag is een beschermend slijmlaagje aan de binnenkant van de blaas, waarmee de binnenbekleding van de blaas beschermd is tegen het invreten van de geconcentreerde en zure urine.
- Testosteron (een mannelijk hormoon) zorgt voor een goede prostaatfunctie. Afweerstoffen in de prostaatvloeistof beschermen tegen een blaasontsteking.
Bij oudere dieren kunnen geslachtshormonen ziekten veroorzaken zoals een baarmoederontsteking of een prostaatontsteking. Deze ontstekingen kunnen weer een blaasontsteking veroorzaken.
Een afwijkingen in de nieren, blaas, plasbuis of urine kan de kans op een blaasontsteking vergroten. Ook dieren met een verminderde weerstand hebben een grotere kans op een blaasontsteking. We noemen dit een gecompliceerde blaasontsteking. Voorbeelden zijn:
- Nierbekkenontsteking
- Nierfalen
- Hormonale ziekte (suikerziekte, ziekte van Cushing)
- Incontinentie door een sluitspierprobleem
- Prostaat problemen
- Blaassteen
- Blaastumor
Ook blaasgruis kan een blaasontsteking veroorzaken. Bij de meeste honden is het blaasgruis struviet echter het gevolg van de blaasontsteking en niet de oorzaak. Na een behandeling van de bacterie, verdwijnt het gruis.
Symptomen blaasontsteking hond
De volgende symptomen zijn passend bij een ongecompliceerde blaasontsteking:
- Moeilijk of pijnlijk plassen
- Veel kleine plasjes
- In huis plassen
- Bloed bij de urine
- Troebele urine
- Anders ruikende urine
Als uw hond één van de volgende klachten heeft, heeft uw hond waarschijnlijk een gecompliceerde blaasontsteking (zie boven). Verder onderzoek is aan te raden.
- Koorts
- Veel drinken en plassen
- Incontinentie
- Slecht eten, vermageren
- Sloomheid
- Niet kunnen plassen
- Moeite met poepen
- Afscheiding, onafhankelijk van het plassen
Honden met een chronische blaasontsteking of met een blaasontsteking ten gevolge van de ziekte van Cushing hoeven deze klachten niet te vertonen, maar zijn wel degelijk ziek.
Diagnose blaasontsteking hond
Een hond met een blaasontsteking heeft bij lichamelijk onderzoek alleen een kleine, pijnlijke en verdikte blaas. Bij bloedonderzoek zijn geen afwijkingen zichtbaar. Bij urineonderzoek is sprake van een verhoogd aantal witte en rode bloedcellen en een verhoogde concentratie eiwit. De zuurgraad (pH) van de urine kan verhoogd zijn, maar dit kan ook andere oorzaken hebben. Een urinekweek laat zien om welke bacterie het gaat, en voor welk antibioticum de bacterie gevoelig is.
Als het doorvoelen van de buik pijnlijk is, de nieren afwijkend van grootte zijn, in de plasbuis verdikkingen te voelen zijn, of de prostaat pijnlijk, asymmetrisch of vergroot is, is verder onderzoek nodig.
Een verhoogd aantal witte bloedcellen bij bloedonderzoek, een verhoogd ureum, creatinine of SDMA of andere afwijkingen bij bloedonderzoek passen bij een gecompliceerde blaasontsteking. Verder onderzoek, bijvoorbeeld in de vorm van een echo en een kweek, is aan te raden. Ook cilinders en een laag soortelijk gewicht van de urine (veel drinken en plassen) zijn niet-passend bij een normale blaasontsteking.
Met een bacteriekweek kan worden aangetoond welke bacterie(-ën) de oorzaak is (zijn) van de problemen en voor welke antibiotica ze gevoelig zijn (antibioticaresistentie). Omdat in de vagina en voorhuid van de hond altijd bacteriën aanwezig zijn, heeft het niet zoveel zin om een kweek in te zetten van zelf-opgevangen urine. We kunnen beter met een dun naaldje urine uit de blaas halen (een blaaspunctie). Een kweek van deze urine is veel betrouwbaarder. De blaaspunctie is trouwens net zo pijnloos en ongevaarlijk als b.v. bloedprikken.
Met een echo zijn mogelijke afwijkingen in de blaas, prostaat, nieren en urinewegen zichtbaar. Röntgencontrastonderzoek en/of onderzoek met behulp van de CT kan ook aanvullende informatie geven.
Behandeling blaasontsteking hond
Ongecompliceerde blaasontsteking
Een ongecompliceerde blaasontsteking kan worden behandeld met een eerste keus antibioticum Trimetoprim-Sulfa (Aescotrim®, Alfatrim®, Diatrim®, Kombitrim®, Sulfatrim®). Binnen een week na het starten van de antibioticakuur moet de hond genezen zijn. Als de hond wel sterk verbeterd is, maar nog niet is genezen, kan de kuur worden verlengd. Als er onvoldoende verbetering is opgetreden, is verder onderzoek aan te raden.
Bij sommige dieren verdwijnen de problemen, maar blijft de bacterie in de blaas schade aanrichten. Om dit te voorkomen raden wij aan om bij alle honden een week na het stoppen van de antibiotica urineonderzoek te doen.
Gecompliceerde blaasontsteking
Als er sprake is van een gecompliceerde blaasontsteking, dient de oorzaak van de blaasontsteking te worden behandeld.
Prognose blaasontsteking hond
Een ongecompliceerde blaasontsteking geneest over het algemeen volledig.
Een gecompliceerde of chronische blaasontsteking kan hardnekkige klachten geven. De kans op antibioticaresistentie is reëel. Door snel en accuraat te reageren bij blaasproblemen, is de kans op herstel groot.
