Heupdysplasie
Een stijve, minder actieve kat die soms naast de bak plast kan last hebben van versleten heupen. Niet alleen honden, ook katten lopen het risico om heupdysplasie (HD) te krijgen. Uit onderzoeken blijkt dat 7-32% van alle katten aan deze aandoening lijdt. Vaak leidt HD tot een negatieve spiraal van artrose in het heupgewricht. Het is belangrijk om alert te zijn op de signalen van heupdysplasie en artrose bij de kat. Eenmaal herkend, zijn er meerdere behandelingen mogelijk om te zorgen voor een beter leven voor de kat met heupdysplasie en eventuele artrose.
Heupdysplasie komt vaker voor bij raskatten dan bij niet-raskatten. De ziekte komt het meest voor bij de Maine Coon (ongeveer 20%), maar ook bij de Pers, de Himalayan, Siamees, Abessijn en de Devon Rex zien we regelmatig HD.
Bij de hond is bekend dat het een erfelijke aandoening is. Voor de kat is het slechts een vermoeden, de erfelijkheid is (nog) niet aangetoond. Ook is bij de hond is de verdeling over de geslachten gelijk. Bij de kat lijkt de poes vaker HD te hebben dan de kater.
Bij de hond gaan we ervan uit dat een niet goed ontwikkeld en slap heupkapsel leidt tot het deels uit de kom schieten van de heupkop. Daarentegen lijkt heupdysplasie bij de kat te ontstaan door zeer ondiepe kommen waardoor afwijkende belasting van de heupkop het gevolg is. Daardoor kan uiteindelijk het kraakbeen van de heupkop aangetast worden en dus slijten (artrose).
Van links naar rechts: normale heupen, heupen met heupdysplasie (en ook patella luxatie), heupen met heupdysplasie en artrose in de heupen, röntgenfoto na heupoperatie (femurkophalsresectie)
Symptomen
Heupdysplasie ontstaat al op jonge leeftijd. De klachten van de heupdysplasie zijn te zien bij katten gemiddeld vanaf een leeftijd van 3 maanden tot 3,5 jaar. Waarschijnlijk versnelt een groter en zwaarder lichaamstype de vorming van artrose, waardoor grote kattenrassen vaak meer klachten hebben van HD. Door de vorming van artrose ervaren de katten een chronische pijn. De symptomen zijn vaak moeilijk te zien, wat ervoor zorgt dat de ziekte door veel eigenaren niet herkend wordt.
De katten zijn vaak minder actief, hebben een stijve gang, springen en klimmen minder en hebben moeite met naar de bak gaan (soms naast de bak plassen). De pijn kan leiden tot gedragsveranderingen zoals onvriendelijk gedrag of zelfs agressie naar de eigenaren. HD komt meestal voor aan beide heupen, waardoor het lastig te zien kan zijn.
De symptomen van artrose bij de kat zijn veel minder uitgesproken dan bij de hond.
Ons advies aan katteneigenaren is om de katten artrose test bij elke kat van 3 jaar en ouder regelmatig in te vullen (jaarlijks). In deze test kunnen we aan de hand van antwoorden over uw kat vaststellen of uw kat mogelijk lijdt aan slijtage in de gewrichten.
De symptomen zullen naar verloop van de tijd altijd erger worden.
Gelukkig is bijna altijd nog een vorm van behandeling van de heupdysplasie en artrose mogelijk. In onze praktijk kan de dierenarts met een orthopedisch onderzoek vaststellen of uw kat last heeft van ‘heupdysplasie’ (HD), hoe ernstig het is en met u bespreken wat de behandelmogelijkheden zijn.
