Larynxparalyse

Bij larynxparalyse worden honden ernstig benauwd omdat het strottenhoofd verlamd is geraakt. Bij de operatie wordt het strottenhoofd weer ruimer gemaakt. Hierdoor kunnen honden zich wel vaker gaan verslikken.

Wat is larynxparalyse?

Bij larynxparalyse of stemband verlamming raken de spieren van het strottenhoofd toenemend verlamd. Niet alleen de stembanden zelf, maar ook de spieren die het strottenhoofd openen bij het (in) ademen werken steeds minder goed. Tenslotte kan hierdoor vooral op warme dagen ernstige benauwdheid ontstaan.

Operatie

De behandeling van larynxparalyse is gericht op het verwijden van de stemspleet zodat de ademhaling ongehinderd kan plaatsvinden. Hiervoor zijn in de loop der jaren vele technieken ontwikkeld. Alle technieken hebben dit zelfde doel maar ook hetzelfde nadeel: de stemspleet kan bij het slikken niet meer volledig sluiten.
In de afgelopen jaren heeft één techniek zich onderscheiden die zeer succesvol is en bovendien maar weinig complicaties met zich mee brengt. Dit is de zogenaamde unilaterale crico-arytenoid lateralisatie, ook wel bekend als de “tie-back” methode. Hierbij wordt het (bovenste) aanhechtingspunt van de stemband wat naar achteren en opzij getrokken: de verlamde spier wordt als het ware vervangen door een hechting. In het MCD worden, sinds 1995, jaarlijks 15-20 honden met larynxparalyse geopereerd. In vrijwel alle gevallen leidt de operatie tot goed herstel.

Complicaties

De belangrijkste complicatie na een larynxparalyse operatie is verslikken omdat de stemspleet niet meer volledig gesloten kan worden. Dit incidentele verslikken valt als probleem echter volledig in het niet in vergelijking met de ernstige benauwdheid en de gevolgen hiervan bij niet geopereerde honden.