Schurft of scabiës

Schurft of scabiës bij de hond wordt veroorzaakt door de Sarcoptes mijt. Deze mijt is zeer infectieus en kan ook mensen tijdelijk infecteren. De mijt veroorzaakt ernstige jeuk en huidklachten. Hij wordt in Nederland vooral vaak gevonden bij (zwerf)honden die uit het buitenland afkomstig zijn. Gelukkig is schurft goed te behandelen en verdwijnen de klachten bij de contactpersonen weer vanzelf!

Waardoor wordt schurft veroorzaakt?

Schurft bij de hond wordt veroorzaakt door de Sarcoptes mijt (Sarcoptes scabiei (var. canis). Deze mijt woont in de oppervlakkige lagen van de huid en graaft daar gangen waarin het vrouwtje haar eitjes legt. Alle stadia van de levenscyclus van de mijt vinden plaats op de hond, in totaal duurt het 2-3 weken voordat een eitje zich heeft ontwikkeld heeft tot een volwassen mijt.

Schurft is zeer besmettelijk

De Sarcoptes mijt is zeer infectieus: honden besmetten zich door contact met een andere hond met scabiës of door een besmette omgeving. De mijt kan enkele weken in de omgeving buiten de hond blijven leven: borstels, manden en dekens kunnen daarom een bron van infectie zijn.

Schurft is ook besmettelijk voor mensen

Sarcoptes mijten zijn gastheer specifiek: dit betekent dat ze zich alleen kunnen voortplanten op de hond. Maar ze kunnen wel tijdelijk op een andere gastheer leven: ook op de mens. Het komt dan ook vaak voor dat eigenaren van een hond met scabiës zelf ook jeuk en uitslag hebben.

Schurft komt vaker voor bij import-honden

Sarcoptes schurft komt in Nederland niet vaak voor maar wordt wel veel gezien bij (zwerf)honden uit het buitenland. Aangezien deze honden tegenwoordig vaak naar Nederland worden gehaald, zien we de laatste jaren weer steeds vaker honden met scabiës.

Klachten bij schurft

Sarcoptes mijten veroorzaken intense jeuk. De jeuk is vaak zo heftig dat de hond gewicht verliest doordat het krabben zoveel energie kost. Er ontstaan rode plekken, bultjes en korsten op de huid. Deze klachten zitten vaak vooral aan de oren, snoet, ellebogen en hakken maar kunnen over het hele lichaam verspreiden. Veel honden met scabiës hebben een secundaire bacteriële infectie van de huid door de schade die de mijten veroorzaakt hebben.

Hoe vind je schurftmijten?

De mijten kunnen worden gevonden door microscopisch onderzoek van enkele diepe huidafkrabsels, maar de trefkans is niet zo heel erg groot. Er is ook een bloedonderzoek beschikbaar, echter, dit is pas 5 weken na infectie betrouwbaar. Ook kunnen er kruisreacties met stofmijten optreden. Daarom wordt de diagnose scabiës vaak gesteld a.d.h.v. een goede reactie op de behandeling.

Behandeling van schurft

Scabiës is goed te behandelen, o.a. met selamectine. Veel honden met schurft hebben er baat bij om daarnaast gewassen te worden met een antibacteriële shampoo die ook de korsten verwijdert. Soms is de jeuk zo heftig dat een korte behandeling met prednison verlichting kan brengen. De behandeling moet worden voortgezet tot minstens 3 weken na het verdwijnen van de klachten. Het is aan te bevelen om ook de omgeving van de hond goed schoon te maken. Zolang de hond nog niet genezen is, moet het contact met andere honden vermeden worden.

En….het baasje?

Eventuele klachten bij mensen die met de hond in contact komen, verdwijnen gelukkig vanzelf zodra de hond geneest!