Contactallergie
Bij contact dermatitis (contactallergie) speelt overgevoeligheid voor omgevingsallergenen een rol. Contact dermatitis kan worden onderverdeeld in irritatie contact dermatitis en allergische contact dermatitis. Hierbij wordt de eerste veroorzaakt door een chemische irritatie van de huid, en de tweede via een immunologisch mechanisme. Bij de zijn zeer weinig gevallen beschreven van spontaan optredende allergische contact dermatitis.
Dieren hebben veel minder vaak contactdermatitis dan mensen
In vergelijking met de mens en proefdieren zoals de cavia, is het bijzonder moeilijk om contact dermatitis bij de hond of kat te veroorzaken d.m.v. plaktesten. De conclusie hieruit is dat “pure” allergische contactdermatitis bij de hond en kat waarschijnlijk zeer weinig voorkomt. Een mogelijke reden waarom allergische contact dermatitis bij deze diersoorten veel minder vaak voorkomt dan bij de mens is de bescherming van de huid door de vacht.
Contactdermatitis door planten
Planten worden vaak genoemd worden als oorzaak van contact allergie bij dieren: vooral de oleander, paardenbloem en de maagdenpalm. De berenklauw is berucht om het veroorzaken van huidontstekingen bij mens en dier, maar dit is geen allergische reactie: het sap van de plant veroorzaakt zonder tussenkomst van het immuunsysteem (maar wel samen met zonlicht) beschadiging van de cellen.
Contactdermatitis door medicijnen
Ook middelen voor behandeling van de huid kunnen bij dieren contactdermatitis veroorzaken. Neomycine (een antibioticum in sommige oorzalven) kunnen bij sommige dieren reacties opnoemen. Dit geldt ook voor bestanddelen van shampoos zoals koolteer of insecticiden. De klachten bij contactdermatitis zijn exact hetzelfde als bij atopie maar zijn alleen te vinden op de spaarzaam behaarde huid (bv. liezen) en de huid die direct contact maken met het allergeen (bv. voetzolen, neus, oor). De jeuk is wisselend.
Hoe weet u of uw hond contactallergie heeft?
De enige manier om echt zeker te zijn dat het om een contactallergie gaat is te proberen de klachten uit te lokken. Dit kan door het verdachte materiaal met een plaktest op de huid aan te brengen. Dit is omslachtig en stuit op veel praktische bezwaren en wordt daarom maar zelden uitgevoerd. Is er een vermoeden van contactallergie, dan is het vermijden van het relevante allergeen de beste oplossing. Is dit niet mogelijk, dan zijn corticosteroïden de enige optie.
