Ziekte van Von Willebrand
Eén van de stollingsfactoren die we testen bij honden die op jonge leeftijd stollingsproblemen hebben, is de Von Willebrand factor (vWf). De vWf is een stollingsfactor die tijdens het stollingsproces een lijmfunctie vervult. Het eiwit is namelijk nodig voor de hechting van bloedplaatjes aan het stolsel en het beschadigde bloedvat. vWf vormt een soort brug tussen een bloedplaatje en de beschadigde vaatwand.
De vWf heeft ook nog een andere functie, namelijk als transporteiwit van een ander stollingseiwit, factor VIII.
Bij de ziekte van Von Willebrand (een erfelijke ziekte) is er te weinig vWf of werkt het vWf niet goed. Dan werkt het bloedstollingssysteem minder goed. Afhankelijk van de ernst van de ziekte heeft de hond dan last van lichte tot ernstige bloedingen. Honden kunnen langer nabloeden na operatie, meer bloedverlies hebben bij de loopsheid, of bijvoorbeeld last van neusbloedingen.
We zagen deze ziekte in families van Duitse Herder, Dobermann en bij de Kooikerhond. De ziekte is goed vast te stellen en door een goed fokbeleid komt het nu veel minder voor.
