Hond met heupdysplasie
Een oudere hond die moeilijk opstaat en stijf is, blijkt heel vaak versleten heupen te hebben. De hond komt langzamer uit de mand en kan of wil niet meer in de auto springen. Dit is het klassieke beeld van heupdysplasie. De slijtage van de heupen is het gevolg van beschadiging van het kraakbeen in het heupgewricht. Deze beschadigingen ontstaan wanneer het heupgewricht zich afwijkend heeft ontwikkeld.
Ook jonge honden kunnen al last krijgen van slechte heupen, er zijn zelfs honden die al na zes tot acht maanden kreupel lopen en pijn hebben. De symptomen bij de jonge hond vallen vaak minder goed op. De pup gaat vaak zitten of liggen als zijn leeftijdsgenootjes aan het spelen zijn, of hij komt stijfjes uit de mand. Kreupelheid of manken ontbreekt vaak, omdat meestal allebei de heupen aangetast zijn.
Speciaal voor eigenaren van honden (en katten) met heupdysplasie maakten we dit informatiefilmpje over de ziekte, het onderzoek, ras keuring en behandeling.
Ontstaan van heupdysplasie
De heup ontwikkelt zich gedurende de eerste 12 maanden van het hondenleven. Een strak kapsel rondom het gewricht zorgt ervoor dat de kop van het bovenbeen in de heupkom getrokken wordt. De kop ontwikkelt zich dan tot een mooie ronde kogel die precies in de heupkom past (figuur 1).
Figuur 1. Een normale heup met bij 1 het kapsel, 2 de heupkop, 3 de heupkom.
Bij honden met aanleg voor heupdysplasie is het kapsel te slap. De heupkop vormt zich dan te plat en de kom te ondiep (figuur 2), zodat de kop gemakkelijk uit de kom kan schieten. Omdat het kraakbeen in de heup hierbij beschadigd raakt, vormt zich nieuw bot op de kop en de komrand (artrose) (figuur 3). Het kapsel zal dikker worden om de instabiliteit in het gewricht te verminderen.
Figuur 2. Door een slap kapsel blijft de kom ondiep en de kop te plat.
Figuur 3. Hier zien we artrose aan kop- en komkant en verdikking van het kapsel.
Heupdysplasie is erfelijk, maar de mate van dysplasie wordt ook beïnvloed door het lichaamsgewicht en hoe het gewricht belast wordt. Een zware hond die wild speelt zal eerder en meer klachten gaan vertonen dan een rustige en lichte hond.
Symptomen heupdysplasie
Heupdysplasie ontstaat al op jonge leeftijd. Jonge honden met heupdysplasie gaan vaak wat meer zitten of liggen dan hun leeftijdsgenootjes. Vaak valt het de eigenaar niet eens op dat zijn pup kreupel is, omdat meestal beide heupen aangetast zijn en de pup dus niet mank loopt.
Naarmate de hond ouder wordt, neemt de slijtage (artrose) van de heupen toe. Een oudere hond komt dan moeizaam overeind, kan niet meer goed in de auto springen en heeft meer moeite met bewegen. Dit geldt vooral wanneer de hond zich eerst heeft ingespannen en daarna een periode heeft gerust. Voor zowel jongere als oudere honden geldt dat het dan weer beter gaat als ze even in beweging zijn.
De symptomen zullen naar verloop van de tijd altijd erger worden.
Gelukkig is bijna altijd nog een vorm van behandeling van de heupdysplasie en artrose mogelijk. In onze praktijk kan de dierenarts met een orthopedisch onderzoek vaststellen of uw hond last heeft van ‘heupdysplasie’ (HD), hoe ernstig het is en met u bespreken wat de behandelmogelijkheden zijn.
| auteur: Roelof Maarschalkerweerd, Specialist Chirurgie der gezelschapsdieren, Orthopeed |  |
