Milttumor hond
Een ernstige spontane bloeding in de buik wordt vaak veroorzaakt door een afwijkende milt. In 60% van deze gevallen is sprake van een goedaardige massa in de milt. In 40% van de gevallen wordt de bloeding veroorzaakt door een kwaadaardige milttumor, waarbij een bloedvattumor (haemangiosarcoom) het meest voorkomt. Nadat de milt van de hond is verwijderd en het bloeden is gestopt, herstellen de meeste honden. Pathologisch onderzoek is nodig om mogelijke uitzaaiingen gericht te behandelen.
Oorzaken vergrote milt
Als een hond bloedt uit de milt, is er vaak geen tijd om te onderzoeken wat de oorzaak van de bloeding is. De milt moet zo spoedig mogelijk verwijderd.
Als de milt vergroot is, maar niet bloedt, is er wel tijd voor aanvullend onderzoek om vast te stellen waarom de milt vergroot is.
Mogelijke oorzaken van een vergrote milt zijn:
- Anesthesie
- Een liggingsverandering van de milt (miltdraaiing of milttorsie)
- Een ouderdomshyperplasie (goedaardige massa)
- Bloedarmoede
- Een ontsteking (bijvoorbeeld bij Leishmania)
- Maligne lymfoom (lymfeklierkanker) / leukemie
- Uitzaaiingen van andere tumoren
Symptomen milttumor bij de hond
Voordat een massa in de milt scheurt, heeft de hond in de meeste gevallen geen klinische klachten.
Als de tumor gaat bloeden, kan de bloeddruk van de hond snel dalen. De hond wordt slap, bleek en kan flauwvallen. Dieren kunnen in paniek raken. Als de hond niet overlijdt aan de bloeding en deze spontaan stopt, kan een hond binnen enkele uren tot dagen klinisch volledig herstellen. De kans dat de tumor binnen enkele dagen opnieuw gaat bloeden is echter groot.
Goedaardige bloedende diktes in de milt geven dezelfde klachten als kwaadaardige bloedende diktes. Zelfs op basis van een echo van de buik is vaak niet te zeggen of een bloedende zwelling goed- of kwaadaardig is.
Diagnostiek bij een vergrote milt
In de meeste gevallen kan met behulp van echografie en microscopisch onderzoek op cellen afgenomen met een injectienaald worden vastgesteld waarom de milt is vergroot. In sommige gevallen is ook bloedonderzoek nodig om de juiste diagnose te stellen. Een röntgenfoto kan mogelijke uitzaaiingen in de longen zichtbaar maken.
Het afnemen van weefsel met een injectienaald doet net zo weinig pijn als bloedprikken. Een verdoving is niet nodig. Over het algemeen is het afnemen van cellen met een naaldje een veilige procedure. Bij een sterk afwijkende milt kan na punctie echter een bloeding optreden, waarna een spoedoperatie nodig kan zijn.
Behandeling van een vergrote milt
Een tropische parasiet, of bloedarmoede wordt met andere medicijnen behandeld dan leukemie. Bij een milttorsie (miltdraaiing) moet vaak met spoed geopereerd worden. Bij sommige milttumoren (goed- of kwaadaardige massa), is een preventieve operatie aan te raden.
Als een (bloedende) milt is verwijderd, kan deze het best worden opgestuurd voor weefselonderzoek. Wanneer de dikte goedaardig was, is uw hond genezen. Als er sprake is van maligne lymfoom of een haemangiosarcoom, is een behandeling met chemotherapie aan te raden.
