Kwijlen (overmatig speekselen)

Pavlov kon een hond laten kwijlen door een belletje te laten rinkelen. De hond had geleerd dat het belletje betekende dat het eten werd geserveerd. Hij begon alvast te watertanden.

Kwijlen kan een volstrekt normale reactie zijn: Als uw hond al kwijlend de visite onder smeert is dit echter wel een probleem. Met name honden met hanglippen houden het soms niet droog. Wees in die gevallen duidelijk en streng naar uw hond. Eten doet hij op een vaste tijd, op een vaste plaats. Daar buiten is er geen eten voor hem en is er dus geen reden om te kwijlen.

Hanglippen zijn onhandig als het water je in de mond loopt

Kwijlen kan ook wijzen op een ziekte:

Aangezichtsspier verlamming (Facialis paralyse)

Bij honden met deze verlamming, sluiten de lippen onvoldoende en (netjes) eten en drinken is een probleem.

Deze ziekte kan verschillende oorzaken hebben, bij voorbeeld een middenoorontsteking. Als de oorzaak wordt weggenomen, kan de hond weer normaal eten, zonder overmatig kwijlen.

Verlamde onderkaak (mandibularis paralyse)

Honden met een verlamde (afhangende) onderkaak kunnen niet goed drinken. Ze staan de hele tijd te lebberen in de waterbak, maar deze lijkt eerder voller dan minder vol te worden. In de waterbak ligt een laag speeksel.

Dieren met deze aandoening moeten geholpen worden met eten en drinken (bijvoorbeeld door een snuitjes om te doen waardoor de bek maximaal 1 cm open kan).

In de meeste gevallen treedt spontaan herstel op.

Ontsteking mondslijmvlies

Een ontsteking van de mondslijmvliezen (stomatitis) zorgt ervoor dat de hond veel speeksel produceert. Goed onderzoek van de bek (onder verdoving) kan een mogelijke oorzaak achterhalen.

Als de hond vooral erg uit zijn mond stinkt, kan er ook sprake zijn van lipplooidermatitis.

Slikproblemen en slokdarmproblemen

Als een dier iets opeet wat in de keel of slokdarm blijft hangen, leidt dat tot paniek bij de hond en er volgt meestal een forse speekselproductie. Dit is een spoedgeval.

Bel meteen uw dierenarts. Vaak kan een vreemd voorwerp endoscopisch worden verwijderd.

Ook een verlamming van de keel (zeldzaam) of verlamming van de slokdarm (megaoesofagus) kan leiden tot overmatig speekselverlies en regurgiteren van eten en drinken. (regurgiteren is braken zonder buikpers).

Misselijkheid

Misselijke dieren kunnen kwijlen, smakken, boeren, gras eten, braken, en minder eetlust hebben.

Als de klachten binnen een paar dagen niet verbeteren of als uw hond  er ziek van geworden is, kunt u het best contact zoeken met een dierenarts.