Vers vlees voeding: voordelen en nadelen

Vers vlees voeding is populair. Veel hondenbezitters zijn overtuigd van de voordelen van deze voeding. Tegenstanders van deze vorm van voeden wijzen op de gezondheidsrisico’s voor hond en eigenaar.

Een wolf eet ook geen hondenbrokken…

Discussies over dit onderwerp verzanden vaak in een welles-nietes, waarbij de bloeddruk aan beide kanten kan oplopen. Dat is sowieso ongezond. Deze pagina is bedoeld om alle argumenten op een rij te zetten. Wat zijn de voor- en nadelen van vers vlees voeding bij de hond.

U wilt het beste voor uw hond, wij ook.

Vers, rauw of onverhit

Als we het hier hebben over vers vlees, dan bedoelen we onverhitte voeding. Naast vlees kan dat ook zijn: orgaanvlees, vis, gevogelte, botten, melk of eieren. Deze producten worden koel bewaard of diepgevroren.

Ook gevriesdroogde traktaties als buffelhuid, varkensoren, bullenpees, stukjes hart, etc. worden door sommigen bij de discussie meegenomen. Deze producten zijn voor het drogen niet verhit en kunnen daarom ziekmakende bacteriën bevatten.

Kant en klare vers vlees diëten worden verkocht onder de merken als: Carnibest, BARF, KVV, Duck, Lotgering. Sommige mensen stellen zelf een vers vlees maaltijd samen voor hun huisdier.

Voordelen vers vlees voeding

Veel genoemde voordelen van vers vlees zijn:

Honden vinden het erg lekker.
Honden ruiken (“stinken”) minder.
Honden hebben een glanzende vacht.
Het is natuurlijk (wolven eten ook rauw vlees).
Het dieet verbetert de energie van de hond en zijn gedrag.
Honden hebben minder artrose, pancreatitis, gebitsproblemen en parasieten en een betere weerstand.

Over smaak valt niet te twisten.

De genoemde gezondheidsclaims zijn helaas niet wetenschappelijk bewezen. De Reclame Code Commissie zou een leverancier van vers vlees voeding dus op de vingers tikken als hij deze argumenten zou gebruiken om zijn product aan te prijzen.

Bewezen: weinig ontlasting

Vlees (vers en verhit) is beter te verteren dan brokken. Vers-vlees diëten bevatten daarnaast weinig vezels. Dat is de reden dat honden en katten op een vers vlees dieet weinig ontlasting produceren. Dat kan een voordeel, maar ook een nadeel zijn: er zijn honden die obstipatie krijgen van een vlees dieet.

Nadelen van vers vlees

1. Voedingsstoffen onbalans

Er zijn meerdere publicaties die er op wijzen dat de balans van voedingsstoffen, vitaminen en mineralen bij thuisgemaakte voeding, en ook bij sommige commercieel verkrijgbare vers-vlees diëten niet goed is.

Dit probleem is makkelijk te ondervangen door advies in te winnen bij een specialist diervoeding!

Sommige van deze samenstellingsfouten zijn relatief onschuldig:

Vers vlees bevat vaak veel vet. Sommige dieren ontwikkelen hierop diarree of neigen naar overgewicht. Een verandering van (de hoeveelheid) voeding, kan deze problemen oplossen.
Dieren die te veel bot eten, kunnen verstopt raken. In veel gevallen kan dit probleem door de dierenarts worden opgelost. In zeldzame gevallen kan dit leiden tot blijvende schade aan de dikke darm (strictuurvorming).

Obstipatie door botresten (wit) in ontlasting.

Andere fouten zijn gevaarlijker: op het moment dat het dier problemen krijgt, is herstel vaak niet meer mogelijk.

Een dier dat te weinig kalk krijgt, kan botontkalking ontwikkelen. Dit kan leiden tot botbreuken (green-stick fractures). Bij jonge dieren kan het skelet afwijkend uitgroeien (rubber jaw). Botontkalking door kalkgebrek in de voeding wordt ook wel “all meat syndrome” genoemd.
Pups van grote rassen zijn erg gevoelig voor een overmaat aan kalk in de voeding. Dit kan lijden tot afwijkende botgroei. bron
Dieren met een overmaat aan vitamine A in het voer, krijgen afwijkingen aan het skelet en de lever. bron
Katten die te weinig taurine krijgen, ontwikkelen hartfalen, blindheid en een verminderde weerstand.
Etc.

Het is goed mogelijk om zelf een gebalanceerde voeding voor uw huisdier samen te stellen. Ons advies: overleg met een specialist diervoeding.

2. Voedselveiligheid

Rauw vlees kan ziekteverwekkers als Toxoplasma, Neospora, E. Coli, Salmonella en resistente bacteriën bevatten. Een dier kan hier ziek van worden, maar dat hoeft niet. Een teef kan de parasieten Neospora doorgeven aan verschillende nesten, waarbij de pups ernstige neurologische klachten kunnen ontwikkelen.

Verhitting kan deze ziekteverwekkers doden.
Verhitting tast de verteerbaarheid van vlees niet aan.

Waar zou u deze ziektemakers van kunnen kennen:

Zwangere vrouwen mogen geen rood vlees eten of rauwmelkse producten eten/drinken. Dit is met name bedoeld tegen ziekten als Toxoplasmose en Listeriose.
In de keuken moeten we rauw en bereid voedsel scheiden (snijplankjes, keukengerei) en goed letten op onze hygiëne.
Veehouders en veeartsen staan zwaar onder druk om het antibioticumgebruik op de boerderij te verminderen. Dit is bedoeld om het aantal resistente bacteriën op vlees terug te dringen. Antibioticum resistentie wordt door de WHO gezien als grootste bedreiging van onze gezondheidszorg.
In verpleeghuizen zijn dieren vaak niet welkom. Oude mensen zijn (net als kinderen en zieken) namelijk vatbaarder door infectieziekten.

Lijden de mensen die vers vlees afwijzen om reden van de hygiëne aan smetvrees? Zou kunnen, maar om hun zorgen te ondersteunen een paar cijfers:

Elk jaar krijgen ongeveer 700.000 Nederlanders een voedselvergiftiging (grootste boosdoeners: Campylobacter, Salmonella, Toxoplasma). Ongeveer 75 hiervan overlijden. bron
Elk jaar worden ongeveer 85.000 mensen ziek door een infectie opgelopen via een dier. Ongeveer 17 mensen overlijden. bron
In 2012 werden 1.149 mensen ziek van Salmonella uit de gerookte zalm van de firma Foppen. Vermoedelijk lag het werkelijk aantal besmettingen hoger. Twee mensen overleden. bron
Ook rauwe groenten kunnen trouwens problemen geven: In 2011 overleden 44 mensen aan EHEC opgelopen door taugé. 3688 mensen meldden zich bij een arts, 823 mensen belandden in het ziekenhuis met ernstige problemen waaronder nierfalen. bron
Bij een half jaar durende studie onder 38 honden werd bij 32 van deze honden minimaal eenmaal een ESBL-producerende bacterie in de ontlasting gevonden. Negen van deze honden testen continu positief. Deze multiresistente bacterie verspreid zich waarschijnlijk via de voeding en via de omgeving (poep eten). Dieren hebben geen last van de bacterie, tot de ziekteverwekker een longontsteking of blaasontsteking geeft. bron
50% van de hondeneigenaren laat zich door hun dier in het gezicht likken. Ook laten mensen zich aan hun wonden likken. Het overbrengen van een bacterie van mens op dier is dus een reële mogelijkheid. bron

Al deze infecties zijn te voorkomen door voeding voldoende te verhitten (bacteriën), in te vriezen (parasieten) en voldoende hygiëne in acht te nemen (overbrengen van bacterie van rauw op bewerkt voedsel).

Door uw hond rauw vlees te geven, introduceert u een risico in huis. Niet alleen voor uw hond, maar ook voor u zelf, uw familie en uw contacten. Een bacterie kan namelijk van dier op mens overspringen. Lees verder.

Resistente bacteriën kunnen van dier op mens overgaan.

3. Andere problemen

Onvoldoende gekauwde botdelen (rauw of gekookt) kunnen ernstige schade geven aan de slokdarm. Als een bot vastloopt, moeten wij deze met spoed verwijderen.
In twee publicaties worden honden beschreven met te hoge schildklierhormoon bloedwaarden na het eten van schildklierweefsel (kippennekken). bron, bron

Ons advies

Het is goed mogelijk om zelf een vers vlees voeding voor uw hond samen te stellen.
Voorkom fouten in de samenstelling van het voer. Raadpleeg een specialist diervoeding (zoals RJ Corbee, E Hagen-Plantinga)
Tevens raden wij aan om de basale hygiëne regels te hanteren, voor u zelf en voor uw huisdier. Normale verhitting tast de verteerbaarheid van het eten niet aan.

Leestips

Andere bezoekers van deze pagina, waren ook geïnteresseerd in:

Mag een hond varkensvlees?
Voeding bij maag- of darmklachten
Voedselallergie (maagdarm en huid)
Voeding en artrose
10 misverstanden over voedsel-allergie
10 misverstanden over wormen en andere darmbewoners
Wat is beter: 4x per jaar ontwormen of eerst ontlasting testen?

Literatuur

The genomic signature of dog domestication reveals adaptation to a starchrich diet.
Intake of minerals, trace elements and vitamins in bone and raw food rations in adult dogs.
The occurrence and antimicrobial susceptibility of salmonellae isolated from commercially available canine raw food diets in three Canadian cities.
Evaluation of bacterial and protozoal contamination of commercially available raw meat diets for dogs.
Antimicrobial susceptibility and genetic relatedness of Salmonella serovars isolated from animal-derived dog treats in the USA.
Characterization of Salmonella associated with pig ear dog treats in Canada.
The occurrence and antimicrobial sensitivity of salmonellae isolated from commercially available pig ear pet treats.
Diffuse osteopenia and myelopathy in a puppy fed a diet composed of an organic pre-mix and raw ground beef.
Preliminary assessment of the risk of Salmonella infection in dogs fed raw chicken diets.
Bacteriological evaluation of commercial canine and feline raw diets.
Contaminated commercial dehydrated food as source of multiple Salmonella serotypes outbreak in a municipal kennel in Tuscany.
Human Salmonella infections linked to contaminated dry dog and cat food, 2006-2008.
Septicemic salmonellosis in two cats fed a raw-meat diet.
Evaluation of pet-related management factors and the risk of Salmonella spp. carriage in pet dogs from volunteer households in Ontario (2005–2006).
Evaluation of the association between feeding raw meat and Salmonella enterica infections at a Greyhound breeding facility.
Human health implications of Salmonella-contaminated natural pet treats and raw pet food.
Salmonella virchow infection in an infant transmitted by household dogs.
Evaluation of the risk of shedding salmonellae and other potential pathogens by therapy dogs fed raw diets in Ontario and Alberta.
The risk of salmonellae shedding by dogs fed Salmonella-contaminated commercial raw food diets.
Transmission of Yersinia enterocolitica 4/O:3 to pets via contaminated pork.
Survival of Salmonella Copenhagen in food bowls following contamination with experimentally in-oculated raw meat: effects of time, cleaning, and disinfection.