Lagerug hernia
Bij een hernia drukt de tussenwervelschijf tegen het ruggenmerg of de zenuwen. Dit kan gebeuren in drie gebieden in de wervelkolom: de hals, het midden van de rug of de lage rug.
Het gebied in de wervelkolom waar een lagerug hernia zich bevindt.
Lumbosacrale HNP
Feitelijk gaat dit in het merendeel van de gevallen om de overgang van de 7de lenden wervel naar het heiligbeen. Hernia’s in dit gebied zijn anders dan de hernia’s in het midden van de rug en de hals. In de lage rug zit geen ruggenmerg, maar slechts losse zenuwen, de cauda equina. Naast de hernia zijn er meer veranderingen die een rol spelen in het ziekteproces, het heiligbeen kan wegkantelen, de wervels verschuiven ten opzichte van elkaar, en de banden en ligamenten van de overgang kunnen verdikken en ook druk op de zenuwen geven. We spreken dan van lumbosacrale instabiliteit of van lumbosacraalstenose of cauda equina syndroom.
De lage rug hernia komt vooral bij grote honden voor, waarbij we de Duitse herder het meest zien. De hernia komt bij katten gelukkig bijna niet voor.
Symptomen lagerug hernia
De klachten die optreden zijn anders dan bij de andere hernia’s omdat hier geen ruggenmerg maar zenuwen onder druk staan. Pijn is daarom het meest opvallende symptoom. Dronkenmansloop of verlamming worden zo goed als nooit gezien. De eigenaar van de hond meldt vaak dat de hond moeite heeft met springen, zijn staart laag draagt en heel soms is er sprake kreupelheid aan één achterpoot. In sommige gevallen wordt de hond incontinent. Een deel van de honden met een dergelijke hernia reageert goed op een conservatieve behandeling.
Behandeling lagerug hernia
De behandeling van een dergelijke hernia bestaat uit een mix van conservatieve behandeling en chirurgische behandeling. Als de hond onvoldoende op de conservatieve behandeling (rust en medicijnen) reageert, is een operatie van de lagerug hernia het advies. Zie ook behandeling van de hernia
De dierenarts orthopeed kan dan in overleg met u kiezen voor een operatie die de druk op de zenuwen weg kan nemen. Vaak wordt hierbij ook een deel van de uitpuilende tussenwervelschijf verwijderd om te voorkomen dat deze achteraf nog klachten veroorzaakt.
Omdat het ziektebeeld in de lage rug door meer dan alleen de uitpuilende tussenwervelschijf wordt veroorzaakt worden er vaak aanvullende behandelingen ingezet tijdens de operatie, zoals het wervelkanaal ruimer maken of de wervelkolom stabiliseren met schroeven.
